Love grows in different ways...

Chapter 16

Niall's pov

Upiłem się jak jeszcze nigdy. Moje myśli krążyły tylko wokół Anne. Dałem się sprowokować tej żmii. Usłyszałem jak dzwonek zadzwonił do drzwi. Podszedłem o mało się nie przewracając. Na szyję rzuciła mi się dziewczyna. Nie mogłem rozpoznać kto to był, ale podejrzewam, że to Anne. 

- Anne, przepraszam kochanie - powiedziałem trzymając dziewczynę w ramionach.

- To nic skarbie - powiedziała dziewczyna zamykając drzwi i rozbierając się. Byłem zbyt pijany, żeby rozpoznać czy to Anne. Wyglądała jak ona. Jej kręcone włosy, spadały kaskadą w dół. Dziewczyna zaciągnęła mnie do sypialni...

~~

- Cześć kochanie - powiedziałem odwracając się w łóżku do Anne obok. 

- Dzień dobry misiu - powiedziała kobieta, która wcale nie była Anne. To była Caroline. Dotarło do mnie, że właśnie zdradziłem Anne. Szybko wstałem z łóżka i ubrałem się.

- Wynoś się ! - krzyknąłem. - Jak możesz niszczyć mi życie ?! - Dziewczyna podniosła się z łóżka i zdjęła perukę. Wyszedłem z pokoju zły jak nigdy. Nie mogę jej zostawić w domu, ale muszę szybko pojechać do Anne. Mam nadzieje, że o niczym nie będzie wiedzieć. 

- Skarbie co na śniadanie ? - zapytała szczęśliwa dziewczyna.

- Nic wynoś się ! - krzyknąłem wyrzucając jej płaszcz i torbę za drzwi. 

- No dobrze, to  ja już pójdę - powiedziała jak gdyby nigdy nic i wyszła.

Nie miałem na co czekać od razu pojechałem do Anne.

~~

Zapukałem nerwowo do drzwi, ale nikt nie otwierał więc sam wszedłem. Moim oczom ukazała się zapłakana dziewczyna, ale jak się dowiedziała tak szybko ?

- Anne, co się stało ? - zapytałem zdenerwowany.

- Co ja ci zrobiłam Niall, że tak ze mnie zakpiłeś ? - zapytała oddychając bardzo szybko. Siedziała w bez ruchu, a z jej oczu wylewało się morze łez. 

- Anne, ja ci wszystko wytłumaczę - powiedziałem roztrzęsiony. Dziewczyna wstała i popatrzyła mi w oczy. 

- Niall co ty chcesz mi tłumaczyć ?! 

- Kochanie, upiłem się i...

- Nie tłumacz się.Myślę, że czas się poddać Niall. - powiedziała zalewając się łzami. Od razu ja przytuliłem.

- Nie, mów tak. Kochanie proszę wybacz mi - błagałem. Czułem jak po moich policzkach spływają łzy.

- Ja nie potrafię... Niech czas pokarze co dalej - powiedziała odpychając mnie od siebie.

- Kochanie... proszę - powiedziałem łącząc się z nią w bólu. 

- Wyjdź już - powiedziała krzyżując ręce na klatce piersiowej. Boże co ja narobiłem ?

Anne's pov

Caroline przysłała mi zdjęcia z telefonu w nocy. Co ja teraz zrobię ? Moje życie legło w gruzach. Jedno dnia straciłam ojca, a dziś tracę miłość mojego życia. Patrzyłam tylko jak Niall odchodzi. Z moich oczu spływało tone łez. Moja podświadomość krzyczała "Nie odchodź potrzebuje cię", ale rozum nie pozwalał się odezwać. Kocham go całym sercem i zawsze będę.

- Ja nie odpuszczę - powiedział wychodząc z mojego domu. Wybuchłam płaczem.

- Dałam ci wszystko co mogłam - wyszeptałam pod nosem. 

Caroline's pov

- Serena, mam dobrą wiadomość ! - krzyknęłam uradowana podbiegając do przyjaciółki.

- Co się stało ? - zapytała uśmiechając się.

- Łóżko zaliczyłam przed jego wyjazdem - powiedziałam siadając obok niej na kanapie.

- Gratuluję, teraz tylko módl się żebyś zaszła w ciąże - powiedziała biorąc łyk herbaty.

- Mam go już w garści - powiedziałam uradowana. 

- Nie chwal dnia przed zachodem słońca - powiedziała uśmiechając się do mnie.

Artea's pov

- A ty co byś chciał osiągnąć w życiu ? - zapytałam zajadając kanapkę.

- Chciałbym się z tobą ożenić i mieć z tobą dużo dzieci. - powiedział uśmiechając się. - A ty chciałabyś mieć ze mną dzieci ? - zapytał biorąc gryza kanapki. 

- Ja... myślę, że chciałabym - powiedziałam lekko skrępowana. 

- No to na co czekamy ? - zapytał wesoło. Widziałam w jego oczach błysk gwałciciela, który mnie rozbawił.

- Jeszcze nie teraz kochanie - powiedziałam śmiejąc się. Chłopak wstał.

- Wstań kochanie - powiedział łapiąc mnie za rękę. Zrobiłam o to o co mnie prosił.

- Wyobraź sobie taki tupot małych stópek, jak się śmieje, jak próbuję wymówić "mama" albo "tata" - Powiedział Louis obejmując mnie i zbliżając się do pocałunku. Jego słowa zagrzały we mnie ciepło. Chciałabym być matką, ale jeszcze jestem na to za młoda. 

- Myślę, ze muszę już iść - powiedziałam całując chłopaka w policzek. Wzięłam swoją torbę i wyszłam na dwór. Za mną wyszedł Louis, ale to było przewidywalne.

- Kochanie odwieźć ciebie ? - zapytał 

- Muszę wstąpić do siostry 

- Uważaj na siebie - powiedział chłopak wsiadając do samochodu. Byłam naprawdę szczęśliwa. Zamyślona przechodziłam przez ulicę. Na środku ulicy spojrzałam w bok i zauważyłam samochód, który był niedaleko mnie. 

- Louis !!! - krzyknęłam przestraszona po czym poczułam łamanie się moich kości. Słyszałam jak Louis krzyczy i wali w klakson. Szybko wyszedł z samochodu i podbiegł do mnie. Louis podszedł do mnie i płakał.

- Jak jeździsz skurwysynie ?! - krzyczał do mężczyzny stojącego obok i dzwoniącego po pogotowie. Wszystko było we krwi, czułam jak powoli odpływam.

- Kochanie, Artea proszę nie zasypiaj - mówił Louis. Mój wzrok się pogorszył.

- Kocham cię - wykrztusiłam z siebie.

_____________________________________

Spokojnie Artea przeżyje ;P

xoxo